සහෘද මිතුරනි...ඔබටයි මේ තුති මල්!

                                       මේක මම ලිවුවෙ පහුගිය වසරෙ.ඇත්තටම මගෙ ජීවිතේ මට වැඩියෙන්ම සමීප වෙච්ච යාලුවො කාණ්ඩය දාල යන්න වෙච්ච වේදනාවට මගේ අතින් ලියවුනු පද පෙළක්.මේක විතරක්ම නෙමෙයි..තවත් එවන් කවි තියෙනව.ඒත් මේ කවි පන්තියට ලොකු ප්‍රතිචාරයක් ලැබුනා..ඒ වගේම මට දෙතුන් දෙනෙක්ම ඉල්ලීම් කලා මේක වැඩි දියුනු කරල සින්දුවක් කරන්න කියලත්..ඇත්ත..මගේ හිතෙත් ඒ අදහස තිබුනා..ඒත් පසු කාලීනව වෙච්ච සමහර දේවල් නිසා ඒ අදහස 'උපන් ගෙයි මළ' සිහිනයක් වුනා..කමක් නෑ..කොහොමින් කොහොමහරි මට ඊයෙ පොතක් අස්සෙ තිබිලා මේ කවි ටික ආයේ හම්බුනා..

   අදහස් දෙන්න මට ඔබගෙත්...අතීතය එසේ වීමුත් වර්තමානය වෙනස්ව ඇත..එනමුදු මම ඒ අතීතයේ මිහිරට ඇළුම් කරමි..ඒ වෙනස් වු වර්තමානයේ නොවෙනස්ව අතීතයේ මෙන් එකට එකාවන්ව සිටින මාගේ දයාබර මිතුරු කැලට මුළු හදවතින්ම පුදමි..

                 ගැමුණු මහසෙන් රජුන් පැරකුම්

                 අත තිබූ කගපත්

                 කැපෙනවා තව බොහෝකල්..

                 එවන් උරුමැති පරපුරක් ඇති

                 එවන් උරුමැති රුධිරයෙන් හෙබි

                 රාජකීයනි එකතු වව්..

                 රාජකීයව හඬ නගව්..

එක යායක පිපි එක මල් පොකුරක

පෙති ගැළවී යන උඩු සුළඟේ

කෙවෙනි අගින් නෙත් වැටෙනා කඳුලැලි

මිතුරුදමේ නාමෙට ලියැවේ

කිරුළු පැළැන්දෙමු සිහසුන් රන්දා

රජුන් රැසක් වී එකම බිමේ

යාය පුරා විසිරී යන මල්පෙති

මතු දින ලොවටම සුවඳ ගෙනේ

රාජකීය විදුමව් තුරුලේ ගෙව්

සය වසරක ඒ සොඳුරු මඟේ

ගෙව් දෙවසර ඔබ හා මා මිතුරේ 

දිවියේ සොඳුරුම මතකය වේ..