මට මගේ නොවන.. මගේම ආදරයක් තිබුනා!!

සංගීතය!
හදවත් වෙණ තත් ප්‍රකම්පිත කළ හැකි ප්‍රබලතම නමුත් සොඳුරුතම මාධ්‍යය!
හිතට කතා කරලා හිත අස්සෙ හංගන් තියාගත්ත මතකයන්,ඒ අතීතයට ආපහු බලහත්කාරෙන් ඇදන් යන්න තරම් හැකියාවකින් යුක්ත මහා සුවිසල් කලාවක්!
මම දකින විදියට සංගීතය කියන විශ්ව භාශාව ඇතුලෙ හැංගිච්ච විභවය මහා පුළුල් පරාසයක් පුරා පැතිර යන, අතිශයින්ම ප්‍රබල ශක්තියක්!
අමරසිරි පීරිස් කියන ප්‍රතිභාපූර්ණ කලාකරුවාගේ ගැඹුරු මානුශීය හඬට මුසු වෙච්ච අමිල තේනුවරයන්ගේ භාවයන්, දර්ශන නුවන්ගේ තනුවකට පසුබිම් වෙලා දෙසවනට රිංගද්දි ඒ සංකලනයට සංවේදී නොවන්නෙක් වේ නම් සැබැවින්ම අරුමයක්!
අනේක විධ වූ ගීත රචනයන් මැද්දෙ මම මේ ගීතය ගැනම ලියන්නෙ වෙන කිසි හේතුවක් නිසා නෙමෙයි, පුද්ගලිකව මේ ගීතය මහ පුදුම භාවනාවක්ම උනු නිසා!

මේ ගීතය වාදනය වෙන්නට හැර දෙනෙත් පියාගන්න.. ඔබ වරක් හෝ ආදරයෙන් පැරදුන කෙනෙක්නම් සැබැවින්ම ඔබ සමාධිගත වේවි! ඔබටම වැටහේවි..විරහව හැමෝටම පොදු, සොඳුරුතම වේදනාවක් බව!

ඉකිගසා හඬන 
අතීතයක...
කඳුලු එක්ක ගනුදෙනු කරනා...
මට මගේ නොවන 
මගේම ආදරයක් තිබුනා...

හීනෙන් හිනැහී තුන්යම මා රවටා
මැදියම් මහ රෑ
අදටත් හිත ඉගිලෙනවා
නින්දෙන් ඇහැරී කළුවරේම යලි සොයනා
මට මගේ නොවන...
මගේම ආදරයක් තිබුනා...

රිදුමක් වාගේ කිසිදා සුව නොවනා...
සුසුමින් විතරක් නිරතුරුවම පිරිමදිනා...
උහුලනු බැරි තැන උනු කඳුලුම වගුරුවනා
මට මගේ නොවන...
මගේම ආදරයක් තිබුනා...

ගායනය - අමරසිරි පීරිස්
තනුව - දර්ශන රුවන්
පද රචනය - අමිල තේනුවර